رضایت شوهر و قبولی اعمال

آیا رضایت شوهر شرط قبولی عبادات نزد خداوند است؟ آیا کسب رضایت زن در قبولی اعمال مرد شرط نیست؟

 

زن اگر به وظایف خود نسبت به شوهرش عمل نماید، خداوند از او راضی است. بحث درباره وظایف زن نسبت به شوهر مجالی وسیع می‌طلبد، اما در عین حال کلیات وظایف زن در برابر شوهر با توجه به حدیثی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) اینگونه است:

 اطاعت از شوهر
 حفظ مال شوهر
 بدون اذن او روزه مستحبی نگیرد (اگر مخالفت با حقوق شوهر دارد)
در مورد مسائل جنسی مانع شوهر نشود
 بدون اذن شوهر از خانه خارج نگردد
زن و شوهر باید لباس و عیب پوش یکدیگر و همکار و مشاور و معاون با یکدیگر باشند. بنا براین باید بتوانند در کنار یکدیگر با احترام متقابل و ایجاد زمینه مساعد برای فعالیت طرف مقابل اعتماد و همکاری را در خانواده ایجاد نمایند.

اینها در بعد مسائل حقوقی و شرعی بود که البته متقابلا وظایفی هم برای مردان در نظر گرفته شده که باید ملزم به ادای آن باشند.

 اما در بعد مسائل اخلاقی نیز زن و شوهر نسبت به همدیگر وظایفی دارند که در صورت عدم رعایت، عواقب آن به سایر اعمال هم تسری دارد که در روایات هم به آن اشاره شده است که به بعضی از آنها را می پردازیم:

در روایت داریم که اگر خانمی به همسرش بگوید که خیری از تو به من نرسیده است، اعمال نیک او از بین می‌رود.

در جایی دیگر آمده است: زنی که بر مردش چیزی را تحمیل می‌کند اعمالش از بین می‌رود و روز قیامت خدا را در حالی ملاقات می‌کند که خدا از او خشمگین است.

پیامبر «صلی الله علیه وآله وسلم » می فرمایند: خانمی که شوهرش را آزار می‌دهد خدا نماز او را قبول نمی‌کند و هیچ عمل خوب و نیکویی را از او قبول نمی‌کند. 

در روایت داریم: نفرین شده است، نفرین شده است، زنی که مردش را آزار می‌دهد. در مورد خشونت روایت داریم که اگر زنی بر مردش غضب کند و خشونت داشته باشد، خدا او نمی‌بخشد.

فراموش نکنیم که مرد از زن دلبری می‌خواهد نه دلیری.

یکی از موانعی که برای کمال نماز در نصوص و روایات بدان اشاره شده اذیت و آزار و روا داشتن ستم به همسر است.

یکی از بارزترین مصادیق ظلم که شاید عقاب شدیدتری هم داشته باشد، ظلم به همسر در خانه است.

در توصیه‌های اولیای دین و بزرگان دینی سفارش زیادی شده که در میان اعضای خانواده عدالت بلکه عفو و گذشت و اخلاق دینی باید حاکم باشد؛ و کمترین ستم نسبت به زیر دستان، هیچ توجیه شرعی ندارد؛ و این عمل که قبیح‌ترین و زشت‌ترین عمل محسوب می‌شود مانع بزرگی برای کمال نماز است.

رضایت شوهر

در روایت امده هست : برای زن هیچ شفاعتی به اندازه رضایت شوهر مفید و ثمربخش نیست. حکمت این حکم در چیست؟

امام باقر(ع) می فرمایند: «لا شَفیعَ لِلمَرأةِ اَنجَحُ عِندَ رَبِّها مِن رِضا زَوجِها»۱ یعنی برای زن نزد پروردگارش هیچ شفاعت‌کننده‌ای کارسازتر از خشنودی شوهرش نیست.

در ابتدا باید به این نکته توجه داشت که این قبیل روایات از بیان نورانی ائمه اطهار(ع) حاشیه امن برای مرد در خانواده ایجاد نمی‌کند و اتفاقاً اگر مردی بر خانواده خود سخت بگیرد و بداخلاقی و بدزبانی کند، برابر تعالیم اسلامی مؤاخذه خواهد شد. متأسفانه دنیای امروز در غرب به دنبال ترویج تفکر فمینیستی است و برخی نیز در کشورمان آگاهانه یا از سر عدم آگاهی دنباله‌ روی این تفکر شده‌اند. در این تفکر رضایت شوهر برای زن اهمیتی ندارد، حال آنکه در این روایت شریف برترین شفیع خشنودی شوهر دانسته شده است.

باز هم باید تأکید کرد: زن اگر الگوی خود را در کسب رضایت همسر، زهرای اطهر(س) قرار می‌دهد، مرد نیز باید از علی(ع) همسرداری بیاموزد، چنانچه امام باقر(ع) در روایت دیگری فرمود «گرامی‌ترین شما مردان نزد پروردگار متعال آن است که به همسر خود بیشتر احترام می‌گذارد و او را تکریم می‌کند».

قرآن کریم برخلاف آن‌ها که بدون توجه به ظرفیت‌ها و تفاوت‌های فیزیولوژیک و نقش‌های اجتماعی به‌ دنبال برابری همه حقوق و قوانین میان زن و مرد هستند، اتفاقاً با عدالت کامل ملاک رستگاری و ورود به بهشت را فقط ایمان به خدای سبحان و عمل صالح می‌داند و زن یا مرد بودن را در این زمینه دخالت نمی‌دهد. «مَن عَمِلَ صالِحاً مِن ذَکرٍ اَو اُنثی وَ هُوَ مُؤمِنٌ فَلنُحییَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَة وَ لَنجزِیَنَّهُم اَجرَهُم بِاحسَنِ ما کانُوا یَعمَلون؛ هر که کار شایسته‌ای انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالی که مؤمن است، او را به حیاتی پاک زنده می‌داریم و پاداش آنها را به بهترین اعمالی که انجام می‌دادند، خواهیم داد» (آیه ۹۷ سوره مبارکه نحل).

زن و مرد در زندگی خانوادگی نیز باید تمام سعی خود را در انجام اعمال صالح و کسب خشنودی یکدیگر به‌کار گیرند و زنان نیز به دور از فرهنگ منحرف غرب، کسب رضایت همسر خود را سبب رستگاری بدانند.

۱. سفینة البحار، ج 1، ص 561 

منبع

لینک کوتاه: https://b2n.ir/150961

بخشی از نامه ۳۱ نهج البلاغه

نامه ۳۱ نهج البلاغه

«و ان استطعت ان لایعرفن غیرک فافعل»؛

اگر توانى کارى کنى که (زن) جز تو را نشناسد چنان کن.

1. مقصود امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ از این جمله که شوهر باید کاری کند که زنش غیر او را نشناسد مربوط به مسایل زناشویی و اخلاق فردی و خانوادگی است نه حضور زن در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی زیرا مهم‌ترین نوع آرامش که برای یک مرد در خانواده‌اش متصور است امنیت اخلاقی است.
2. پیام این سخن امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ همانند پیام آیه 59 سوره احزاب است که خداوند به پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود که به همسران و دختران خود و به زنان مسلمان بگو با حفظ حجاب اسلامی و پوشش کامل (استفاده از چادر و جلباب) بهانه‌ای به دست مزاحمان ناباب و افراد بیماردل ندهند و با حجاب خود حساب خود را از زنان آلوده جدا نمایند. اگر به بیانات امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ در همان نامه (قبل و بعد از جمله مورد سؤال) دقت شود، روشن می­شود که این جمله مربوط به حفظ حجاب و شؤون اخلاقی زندگی است نه مسائل سیاسی و اجتماعی.
3. پیام دیگر امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ در این سخن این است که زن مسلمان باید به گونه‌ای محفوظ بماند که کسی غیر از شوهر، به کمالات و زیبایی‌ها و زینت‌های زنانه او واقف نگردد. و حتی اگر جامعه به فساد و تباهی روی‌آورد مرد باید مقدمات امنیت کامل اخلاقی در خانواده را برای همسر و دخترانش فراهم نماید تا خطری متوجه زنان نشده و بزه کاری دامنگیر آنان نگردد، زیرا زن گوهری گرانبها در زندگی مرد است که هیچ چیز از نظر ارزش به آن نمی‌رسد و باید مانند گنجینه‌ای ارزشمند و در معرض خطر از او حفاظت نماید و حتی دین به مرد اجازه داد که برای دفاع از ناموس کشته شود. پس این سخن تأکیدی بر حمایت مرد از زن و حراست شوهر از همسر است نه توهین به او و یا بی‌احترامی به موقعیت اجتماعی‌اش.
4. با توجه به پاسخ‌های فوق این سخن آن حضرت نه تنها در گذشته قابل اجرا بوده بلکه در عصر حاضر و آینده نیز همچنان قابل اجرا و مورد تحسین خواهد بود.

منبع

 

لینک کوتاه: https://b2n.ir/858487

زنان در حدیث معراج

چرا در احادیثی مانند معراج بیشتر در مورد گناه و کیفر زنان بحث شده است؟

 

 آنچه در این روایات آمده این است که پیامبر (ص) وقتی جهنم را دیدار می­کند، اقشار مختلفی از مردم را در آتش جهنم مشاهده می­کند. مثلا رباخواران، مال یتیم خورندگان، شراب خواران و... و از جمله، عده­ای از زنان که کارهای ناشایست انجام می­دادند. [i] البته توضیحات پیامبر (ص) در این قسمت یعنی مربوط به زنان معذب در جهنم بیشتر است. شاید علت اینکه پیامبر (ص) این قسمت را بیشتر توضیح داده ­اند این ­باشد که:
الف- مخاطب برخی از این روایات حضرت فاطمه زهرا (س) هستند. یعنی پیامبر (ص) این حادثه را برای ایشان نقل فرمودند. [ii] لذا پیامبر (ص) مناسب دیده ­اند که این قسمت را برای ایشان توضیح دهند.

ب- زنها بخاطر عاطفی و احساسی بودن و علاقه بیشتر به زیور و زیبایی ظاهری دنیایی شاید زودتر فریب شیطان را بخورند و وسوسه ­های شیطان بیشتر در آنها نفوذ کند و از طرفی چون نقش زن­ها در مسائل تربیتی و اخلاقی جامعه بیشتر از مردهاست و جامعه ­ای عفیف است که زن­های آن جامعه عفیف باشند، رکن اصلی مصونیت جامعه از مفاسد اخلاقی و تربیتی نیز بر عهده زنهاست، لذا پیامبر (ص) برای هشدار خانم­ها به این مسئولیت سنگین و خطر بزرگی که متوجه آنهاست، توضیحات بیشتری درباره آنها داده است.

و این حدیث هم مخالف قرآن نیست، چون قرآن وقتی می­خواهد مثال نمونه برای مومنین و کافرین معرفی کند، از میان زن­ها انتخاب می­کند [iii] و این نشان دهنده نقش بزرگ زنان در جامعه است که در صلاح و فساد جامعه دارای نقش موثری هستند.

[i] - تفسیر قمی، ج 1، ص 133 و ج 2، ص 4.

[ii] - بحار، ج 18، ص 351.

[iii] - سوره تحریم، آیات 10 تا 12.

 

منبع: کلیک کنید

متن، ترجمه و شرح خطبه ۸۰ نهج البلاغه

و من خطبة له (علیه السلام) بعد فراغه من حرب الجمل فی ذمّ النساء ببیان نقصهنّ‏:
مَعَاشِرَ النَّاسِ، إِنَّ النِّسَاءَ نَوَاقِصُ الْإِیمَانِ، نَوَاقِصُ الْحُظُوظِ، نَوَاقِصُ الْعُقُولِ. فَأَمَّا نُقْصَانُ إِیمَانِهِنَّ فَقُعُودُهُنَّ عَنِ الصَّلَاةِ وَ الصِّیَامِ فِی أَیَّامِ حَیْضِهِنَّ، وَ أَمَّا نُقْصَانُ عُقُولِهِنَّ فَشَهَادَةُ امْرَأَتَیْنِ کَشَهَادَةِ الرَّجُلِ الْوَاحِدِ، وَ أَمَّا نُقْصَانُ حُظُوظِهِنَّ فَمَوَارِیثُهُنَّ عَلَى الْأَنْصَافِ مِنْ مَوَارِیثِ الرِّجَالِ. فَاتَّقُوا شِرَارَ النِّسَاءِ وَ کُونُوا مِنْ خِیَارِهِنَّ عَلَى حَذَرٍ، وَ لَا تُطِیعُوهُنَّ فِی الْمَعْرُوفِ حَتَّى لَا یَطْمَعْنَ فِی الْمُنْکَر.

 

ترجمه

سخنى از آن حضرت (ع) پس از فراغت از جنگ جمل، در نکوهش زنان، فرمود: 
اى مردم، بدانید که زنان را ایمان ناقص است و بهره مندیهایشان ناقص است و عقلهایشان ناقص است. اما ناقص بودن ایمانشان از آن روست که در ایام حیض از خواندن نماز و گرفتن روزه معذورند و ناقص بودن عقلهایشان، بدان دلیل است که شهادت دو زن برابر شهادت یک مرد است و نقصان بهره مندیشان در این است که میراث زنان نصف میراث مردان است. از زنان بد بپرهیزید و از زنان خوب حذر کنید و کار نیک را به خاطر اطاعت از آنان انجام مدهید، تا به کارهاى زشت طمع نکنند.

حسنه

چرا در احادیث از اهل بیت «ع» بیان شده داشتن فرزند پسر نعمت است و داشتن فرزند دخترحسنه محسوب  میشود؟

 

احمد بن فضل به نقل از امام صادق علیه السلام بیانی می کند: «الْبَنُونَ نَعِیمٌ وَ الْبَنَاتُ حَسَنَاتٌ وَ اللَّهُ یَسْأَلُ عَنِ النَّعِیمِ وَ یُثِیبُ عَلَى الْحَسَنَاتِ».

پسران در خانواده های آن روزگار، نقش کارگزاری در خانواده را داشتند و در امور سخت، مال آوری و تحصیل ثروت به خانواده کمک کرده، نقش ویژه ای بر عهده آنان بود. بنابراین در جامعه جاهلی با نگاه مادی که درآمد مالی را شاخص ارزش گذاری می دانستند، اعتنایشان به پسرها بیشتر بود.

حضرت این امر را تاکید می فرمایند که چون پسران برای شما کارگزاری می کنند و امور را انجام می دهند، در جنگ برای دفاع از خانواده به میدان می روند و شمشیر می زنند، برای شما نعمت هستند، اما دختران در خانواده نقش حسنه را دارند، پس از ایشان غافل نشوید که خدای متعال در مقابل حسنه ای که به شما کرامت فرموده است، پاداش خواهد داد.

زندگی حقوقی، زندگی اخلاقی

پیامبر اکرم «ص» فرمودند: زن بدون اذن همسرش نباید شخصی را به منزل شوهر راه بدهد. این حرف درستی است اماجایی واقعا مردی با دلیل موجه و ناموجه قصد صله رحم بابستگان نزدیک را ندارد خوب تکلیف چیست؟

 

دو گونه زندگی

زندگی خانوادگی، می شود که دو گونه باشد: 1ـ زندگی حقوقی؛ 2ـ زندگی اخلاقی. هر کدام از این دو گونه زندگی، ویژگی هایی دارند و نتایج و ثمره هایی را به بار می آورند.

 

زندگی حقوقی:

زندگی حقوقی، آن است که حیات مشترک زن و شوهری براساس قوانین حقوقی و کیفری مدنی و خانوادگی بنا شود و همسران بنگرند که در زندگی مشترک شان و در قبال همسرشان چه وظایفی برعهده دارند و نیز چه چیزهایی از هم طلبکارند. در ساختن این نوع زندگی و مدیریت آن از قوانین حقوقی و کیفری استفاده می کنند و به منابع حقوقی و فقهی استناد می نمایند.

در این نوع از زندگی، هر کس در پی دریافت و استیفای حقوق خویش است و همسرش را موظف به ادای حقوق و انجام وظایف همسری می داند و او را می پاید که مبادا حقوق وی را ضایع کند و یا آنها را به کمال نپردازد. خود را نیز مجبور به انجام تکلیف در قبال همسر و ادای حقوق او می داند؛ که اگر ادا نکند و انجام ندهد، همسرش طلبکارانه آنها را مطالبه خواهد کرد.

ختنه کردن دختران

ختنه، از جمله کارهایی است که بر هر مرد مسلمان واجب است. علاوه بر اسلام، در دین یهود نیز ختنه از جمله واجبات برای هر مردی است. اما دین مسیحیت، این‌کار را برای پیروان خود آزاد گذاشته است. البته با کشف آثار پزشکی و غیر پزشکی ختنه، امروزه در جهان غرب و در میان مسیحیان نیز ختنه رایج شده که این‌کار بیشتر جنبه بهداشتی دارد، نه دینی.[1]
برای ختنه در مردان، فوایدی نیز ذکر شده است که لذت بیشتر جنسی نیز از جمله آنان است.[2]
اما در مورد دختران، داستان ختنه به گونه‌ای دیگر است.

سجده بر مردان در حدیث نبوی

درکافی از حضرت صادق –ع- چنین نقل شده است : مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِکِ بْنِ عَطِیَّةَ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّ قَوْماً أَتَوْا رَسُولَ اللَّهِ ص فَقَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّا رَأَیْنَا أُنَاساً یَسْجُدُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَوْ أَمَرْتُ أَحَداً أَنْ یَسْجُدَ لِأَحَدٍ لَأَمَرْتُ الْمَرْأَةَ أَنْ تَسْجُدَ لِزَوْجِهَا ،
گروهی به نزد پیامبر –ص- آمدند و گفتند : ای رسول خدا ! ما مردمی را دیدیم که برخی از آنها در برابر برخی دیگر سجده می کرد . آن حضرت فرمود : اگر قرار بود که من به کسی دستور دهم برای دیگری سجده کند به زن دستور می دادم برای شوهرش سجده کند.

الکافی ۵ ۵۰۷ باب حق الزوج على المرأة

 

 

تحلیل حدیث نبوی نیازمند توجه به امور زیر است:

روایات مربوط به حقوق زن متعدد است وباید همه آنها یکجا ملاحظه شود تا معلوم شود حق آنها چیست وروایت نقل شده تنها بخشی از حقوق را ذکر نموده است.

منع شوهر از اطاعت خداوند

چرا در ایه 14سوره تغابن همسر و فرزندان دشمن به حساب امده اند ومنظور از ازواج زن می شود؟ علت چیست؟ چرا متقابلا برای زن بیان نشده ممکن است مرد و فرزندان شما دشمن شما باشند؟ 

 

اینکه چرا در این آیه از همسر و فرزندان دشمن به حساب آمده اند و اینکه چرا ازدواج را زنان ترجمه کرده اند و اینکه چرا متقابلا زنان را مورد خطاب قرار داده و مردان و فرزندانشان را دشمن آن ها معرفی نکرده همه به شأن نزول این آیه باز می گردد👇

«شیخ طوسى» گویند: ابن عباس گوید: این آیه درباره عده اى از مسلمین نازل شده که در مکه مسلمان شدند و اراده هجرت به مدینه نمودند ولى زنان و اولاد آن‌ها مانع شده بودند. چنان که عطاء بن یسار گوید که اینان اراده عزت از راه هجرت کردند و زنان و فرزندانشان مانع شدند.

مجاهد گوید: درباره قومى نازل شده که اراده اطاعت از خداوند کردند ولى آن‌ها را مانع گردیده بودند.[۱]

۱.ترمذى در صحیح خود و حاکم از ابن عباس روایت کنند که آیه درباره عده اى از اهل مکه نازل شده بود که مسلمان شدند ولى زنان و فرزندان آن‌ها از آمدنشان به مدینه مانع شده بودند. وقتى وارد مدینه شدند، مردم آن‌ها را دیدند و سرزنش کردند سپس این قسمت از آیه «وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا» نازل گردید و طبرى صاحب جامع البیان از عطاء بن یسار نقل کند که آیه درباره عوف بن مالک الاشجعى که داراى اهل و اولاد بود، نازل شد که وى را از رفتن به جنگ مانع شده بودند و مى گفتند: ما را به چه کسى مى سپارى؟ و نیز گوید: سوره تغابن مکیه است مگر پنج آیه آخر سوره که در مدینه نازل گردیده است.

http://www.alketab.org/%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%BA%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D9%A1%D9%A4