خلقت

در تفسیر و تشریح ایات ۵-۶-۷ سوره مبارکه الطارق با توجه به بیان خلقت انسان از صلب و الترائب آیا فرزند فقط از پدر است یا هر دو والدین مد نظر هستند؟

 

فلینظر الانسان مم خلق

یعنى انسان باید بیندیشد که از چه خلق شده، و مبداء خلقتش چه بوده و چه چیزى به دست خداى تعالى به این صورت انسانى در آمده ؟

جمله مورد بحث به خاطر اینکه حرف (فاء) در اولش آمده متفرع بر آیه قبلى، و نتیجه گیرى از مطلبى است که فحوایش با کمک سیاق بر آن دلالت دارد، و حاصل معنا چنین است : وقتى معلوم شد هر نفسى به ذات و اعمالش نزد خدا محفوظ است، و هیچ چیز از او فانى و از اعمال او فراموش نمى شود،

پس انسان باید بپذیرد که به زودى به سوى پروردگارش بر مى گردد، و طبق آنچه کرده جزا داده مى شود، و این برگشتن را بعید نشمارد، و اگر مى خواهد بفهمد که هیچ بعید نیست و به معاد یقین پیدا کند نظر کند به خلقت نخستینش، و به یاد آورد روزى را که قطره اى آب جهنده بود، که از فضاى مابین استخوانهاى پشت و استخوانهاى سینه خارج مى شود.

خوب، همان کسى که آن آب را توانست به صورت انسان امروز در آورد، چرا نتواند با همان قدرت کامله اش بعد از مردن دوباره او را برگرداند؟!

در این دو آیه کلمه (خلق ) به صیغه مجهول (خلق شده ) آمده، و نام فاعل را که خداى سبحان است نبرده، و این اشاره است به اینکه از شدت ظهور لازم نبوده که نام او برده شود، همه مى دانند که خالق این خلق شده خدا است.

استدلال بر قدرت خدا بر احیاء اموات به خلقت انسان از آبى جهنده که از بین (صلب) و (ترائب) خارج مى شود

حق ولایت بر فرزندان

ولایت قهری و موارد سقوط آن

 «ولایت» در لغت به معنای حکومت کردن، تسلط پیدا کردن، یاری دادن و تصرف کردن آمده است. «قهری» نیز در لغت به معنای جبری و اضطراری است.
در اصطلاح حقوق مدنی، ولایت قدرت و اختیاری است که برابر قانون به یک شخص صلاحیت‌دار برای اداره امور محجور واگذار شده است.
ممکن است ولایت به حکم مستقیم قانون به شخصی داده شده یا به موجب وصایت واگذار شده یا به حکم دادگاه برقرار شده باشد. ولایتی که به حکم مستقیم قانون واگذار شده باشد، در اصطلاح ولایت قهری نامیده می‌شود.ماده 1181 قانون مدنی می‌گوید: «هر یک از پدر و جد پدری، نسبت به اولاد خود ولایت دارند.» وظیفه و سمت فرد وصی که از جانب پدر یا جد پدری برای سرپرستی محجور تعیین شده باشد، نیز یک نوع ولایت است که غیر از ولایت قهری است، هرچند که مشمول عنوان ولایت خاص است. چرا که اصطلاح ولی خاص، برابر ماده ۱۱۹۴ قانون مدنی شامل ولی قهری و وصی منصوب از جانب پدر یا جد پدری است. بر اساس این ماده 1194، «پدر و جد پدری و وصی منصوب از طرف یکی از آنان، ولی خاص طفل نامیده می‌شود.»هر گاه محجور، ولی خاص نداشته و ولایت از طرف دادگاه به شخصی واگذار شده باشد، این ولایت را قیومت گویند که دارای احکام ویژه‌ای است. گاهی نیز شخصی که به وسیله دادگاه برای اداره محجور تعیین شده است، امین نامیده می‌شود (ماده ۱۱۸۷ قانون مدنی و ماده ۱۵ قانون جدید حمایت خانواده) بر اساس ماده ۱۱۸۷ قانون مدنی، «هر گاه ولی قهری منحصر، به واسطه‌ غیبت یا حبس یا به هر علتی نتواند به امور مولی‌علیه رسیدگی کند و کسی را هم از طرف خود معین نکرده باشد، حاکم یک نفر امین به پیشنهاد دادستان برای تصدی و اداره‌ اموال مولی‌علیه و سایر امور راجعه به او موقتا معین خواهد کرد.»بنابراین ولی قهری شخصی است که به حکم قانون تعیین می‌شود و سمت خود را مستقیماً از قانون می‌گیرد و ولایت او یک وظیفه خانوادگی و اجتماعی و به تعبیر دیگر، اجباری است؛ نه اختیاری و شاید به همین جهت آن را قهری نامیده‌اند.